Երեկ Պամպլոնայում կայացած «Օսասունա»-«Ռեալ» հանդիպման արդյունքը (խաղն ավարտվել է մադրիդցիների պարտությամբ` 1-0 հաշվով) շատ մադրիդիստների զայրացրեց, ավելին` շատերի մոտ կարծիք ձևավորվեց, որ թիմն այլևս չի կարող պայքարել Իսպանիայի առաջնության չեմպիոնության կոչման համար, քանի որ այժմ առաջատար «Բարսելոնայից» ետ է մնում 7 միավորով: Ինքս լինելով «Ռեալի» մոլի ու ջերմեռանդ երկրպագուն` կփորձեմ այս հոդվածի միջոցով Ձեզ ներկայացնել «Արքայական» ակումբի երեկվա անկումն ու թիմի ապագա հնարավորությունները` պայքարելու ոչ թե երկու («Արքայական գավաթ» ու «Չեմպիոնների լիգա»), այլ երեք ուղղությամբ` հավելելով նաև «Լա Լիգան»: Այս հոդվածիս  մեջ  կանդրադառնամ նաև այն հանգամանքին, թե ինչ է իրենից ներկայացնում «սերուցքային» մարզաշապիկը, որն է դեպի «արքայական» ակումբի կողմը ձգող կախարդիչ ուժն ու վերջապես ինչի շնորհիվ ապագայում «Ռեալը» կարող է հաղթել այս րոպեի դրությամբ աշխարհի ուժեղագույն ակումբին ու իր հավերժական մրցակցին` կատալոնական «Բարսելոնային»: Հոդվածում արտահայտած մտքերս ու կարծիքներս, անշուշտ, սուբյեկտիվ են, բայց ինձ կհասկանա ցանկացած երկրպագու, երբ իր սիրելի թիմը չի ցուցադրում այն, ինչ իրենից են սպասում:

Նախ սկսենք այն ծեծված մտքից, որ «Ռեալը» պարզապես թիմ չէ, որին կարելի է զուտ երկրպագել, սիրել թիմի խաղացողներից որևէ մեկին, ուրախանալ հաղթանակների ժամանակ, իսկ վատ, դժգույն խաղերից ու դառը պարտություններից հետո երես թեքել, ասել, թե «Ռեալը» թիմ չէ, կամ թե` «Էս ո՞վ են է սրանք, սկի խաղալ չգիտեն»: Այս տարվա թիմն  իր ունեցած խաղացողներով ու մարզչով երևի թե լավագույնն է աշխարհում: Ընդհանրապես «Ռեալը» միշտ էլ լավագույնն է եղել ու լավագույնն է լինելու որպես անհատների հավաքածու, այլ է հարցը որպես լավագույն թիմ կոչվելու հարցում: «Ռեալ» ասելիս թիմի իսկական երկրպագուն պիտի հասկանա, որ դա մի ամբողջ կյանք է ու անհագ կիրք, մի ամբողջ հոգեբանություն, հույզեր ու հոգեթրթիռ զգացմունքների անավարտ շարք, շատ հաճախ երջանկության, իսկ վերջին շրջանում` տխրության պահեր:
Այսօր «Ռեալի» ապագան մշուշով է պատված, բայց մի քանի ամիս անց մշուշը կարող է չքանալ: Դրան կարող են նպաստել միայն հաղթանակներն ու ցուցադրած «արքայական» ֆուտբոլը: «Ռեալն» ունեցել է և ունի դեպի իրեն ձգող կախարդիչ ուժեր: «Արքայական» թիմը դեպի իրեն է կանչում այն մարդկանց, ովքեր իր պես ունեն հաղթողի չվերացող հոգեբանություն, ոչ մի դեպքում չեն հանձնվում ու միշտ ձգտում են լինել առաջինը, երկրորդ տեղը ոչ թե պատվավոր է, ու գոհացուցիչ, այլ հակառակը` նվաստացուցիչ:
Այսօր մի տղա «Ռեալի» հայկական պաշտոնական կայքում գրել է մի հետաքրքիր սիրողական նյութ. նա «Ռեալի» երկրպագուի աչքերով փորձում է բարձրացնել «սերուցքայինների» ոտնահարված հեղինակությունը, բայց դրա կարիքն իրականում ամենևին էլ չկա, քանի որ «Ռեալը» միշտ էլ մնում է հաղթող, նույնիսկ պարտված խաղերում թիմի իսկական երկրպագուն համոզված է, որ վերջում իր թիմը կլինի առաջինը: Տղան գրել է. «Այսպիսին ենք մենք, բոլոր մադրիդիստներս. նույնիսկ սրանով է մեր թիմը յուրահատուկ: Նույնիսկ ամենադժվարին պահին երկրպագուները թիմի կողքին են: Իսկ այս երևույթը լրիվ այլ բանի է նման մյուս թիմերի մոտ: Նույն «Բարսան», որ հիմա ունի բազմաթիվ համախոհներ, դժվարին պահին մենակ կմնա, քանի որ նրա երկրպագուները նվիրված են ոչ թե թիմին, այլ պարզապես նրանց դուր է գալիս թիմի ներկայիս խաղը: Իսկ ոչ մի բան հավերժ չէ ու մոտ ժամանակներս «Ռեալը» կկանգնի կատալոնացիների ճանապարհին ու կշեղի վերջիններիս հունը»:
Անշուշտ, այս տղան խոսում է «Ռեալի» բոլոր երկրպագուների սրտից, բայց դե ամեն ինչ այդքան էլ այդպես չէ: Կան նաև «Բարսելոնայի» նվիրյալ երկրպագուներ նույնպես (նրանք ապրում են թիմով, ոչ թե Մեսսիով կամ Չավիով), ովքեր առօրյա կյանքում իմ ընկերներն են, հարազատները, ծանոթները… Ուղղակի «Ռեալի» մոլի երկրպագուներն այլ թիմերի երկրպագուների մոտ մի տեսակ ուրիշ են. վերջին շրջանում ունեն մեծ հաղթանակների կարոտ:
Այժմ Ձեզանից շատերը կարող են մտածել, թե ես ինչ-որ երկակի խաղ եմ խաղում, նախ «Ռեալի» երկրպագու եմ ու ասում եմ, թե ունեմ «Բարսելոնայի» երկրպագու ընկերներ, բայց ես չեմ խաղում, համոզվելու համար խնդրում եմ կարդացեք հետագա տողերս: